Xian, de stad van het terracotta leger en rellen…..

Xian, de stad van het terracotta leger en rellen…..

Vanuit Beijing hebben  we de nachttrein richting Xian genomen. Helaas waren alle bedden vol geboekt dus waren we opgezadeld met een plaats in het zitgedeelte. Eenmaal aangekomen bij ons treinstel hadden we al snel onze stoelen gevonden. We zaten met zijn drieeen naast elkaar en dan tegenover je nog drie stoelen. Tegenover ons was er een Chinese stoelendans aan de gang, want blijkbaar hadden de chinezen meer moeten om de juiste stoel te vinden. Nadat iedereen zijn plek had gevonden, konden we is goed bekijken wat er nu vooral tegenover ons was gaan zitten. Tegenover Michael was een chinees gaan zitten, die we het koosnaampje: “PO” hebben gegeven. Doe een mongool na en zeg dan “PO”.  Dat was wel typerend voor onze PO. Want normaal was hij zeker niet…. PO was namelijk een ontzettend vieze, stinkende, smakkende, neus peuterende, snurkende en kwijlende chinees. Maar de kers op de taart was toch wel zijn puist op zijn neus. Zo groot als een olijf, die ieder moment kon gaan knappen. Hou dit beeld vast en zet hem ongeveer 13 uur lang voor je neus. Nu kun je een beetje inleven wat wij 13 uur lang hebben mogen aanschouwen. Gelukkig was naast PO de treinrit prima en vlogen de 10 uur voorbij, want we hadden ook nog een klein feestje omdat Sabine 25 jaar was geworden. Michael heeft zelfs op zijn chinees lang zal ze leven gezongen J. Helaas waren de laatste drie uur killend  want we konden beide onze draai niet meer vinden en onze billen begonnen echt pijn te doen. Uiteindelijk na 13 uur en geen slaap kwamen we aan in Xian. Daar een tuktuk gepakt om richting ons hostel te gaan, onderweg naar ons hostel kwamen we een parade tegen met allemaal schreeuwende mensen en Chinese vlaggen. Later bleek dit een protestmars/betoog te zijn voor de ruzie tussen Japan en China.

Op zondag wilde we de stad Xian gaan bezoeken. De stad heeft namelijk meerdere tempels en gebouwen. Na een korte wandeling bleek de eerste tempel gesloten, in de verte hoorde we geschreeuw en zagen we een menigte staan. We waren beste nieuwsgierig wat er gaande was, dus gingen we even kijken. Veel schreeuwende chinezen met vlaggetjes. Wat ons wel op viel was dat de ramen van het hotel waar ze voor stonden kapot waren en dat de winkels erom heen vernield en leeg waren geroofd .Op een gegeven moment werd het geschreeuw luidruchtiger en voelde Sabine zich niet meer veilig. Uiteindelijk zijn we naar de andere kant van de weg gegaan, maar onze aandacht bleef gericht op het hotel. Mede vanwege de hoeveelheid chinezen en het geschreeuw. Opeens uit het niets kwamen er wel honderd ME uit het hotel gerend.  Nog geen 2 min ervoor hadden wij daar nog gestaan. Het bleek een waar kat en muis spel te zijn tussen de ME en de relschoppers.  Op een gegeven moment verspreide de onrust onze kant op en zijn we snel vertrokken. De rest van de dag hebben we rondgelopen in de moslimwijk, waar het gelukkig rustig was. Toen we terug wilde naar ons hostel bleek de chaos groter dan we zelf hadden bedacht. Namelijk vele wegen waren afgesloten door de politie, militairen en ME. Niemand mocht meer oversteken of in de buurt komen van de afgesloten wegen. En wat bleek wij moesten zo’n weg over om bij ons hostel te komen. Na 2 uur rond zoeken en wandelen (wij kunnen nu echt mee doen met de Nijmeegse vierdaagse) hadden we eindelijk ons hostel gevonden en konden we het grote nieuws door vertellen aan medereizigers. Want een verhaal was het zeker en de foto’s bewijzen het.

Het bizarre van het verhaal is, dat de ruzie en de rellen ontstaan zijn i.vm een stel onbewoonbare eilanden. De rest van ons verblijf in Xian is het onrustig gebleven waardoor alle bezienswaardigheden gesloten waren. Gelukkig hebben we wel het terracotta leger kunnen aanschouwen, dit mede omdat dit op enige afstand ligt van Xian.

Op maandag draait de dag om het terracotta leger, hiervoor zijn we naar Xian afgereisd.  Omdat we toch redelijk budget reizigers zijn geworden, konden we er gelukkig komen met de lokale bus. Na een uur hobbelen werden we op een plaats gedumpt waarna we konden lopen richting het ticket bureau. Een ticket koste:150 yen (19 euro) maar wij hebben maar 75 yen (8,50 euro) betaald. We hebben beide studentenkorting gekregen, Michael met de studentenkaart van een vriend van hem. Toch mooi geld bespaard. Na een korte wandeling kwamen we aan bij het complex van de ligplaats van het terracotta leger. We hadden in ons heilige boek (de Lonely) gelezen dat je moest beginnen bij complex 3 daarna 2 en als slotstuk 1. Na wat zoekwerk konden we  complex 3 niet vinden en zijn we gestart bij 2. Een gigantisch grote hal vol met heuvels met zand, hier en daar een stel opgravingen waarin terracotta beelden staan opgesteld (militairen, paarden, brokstukken). Wat het nou zo indrukwekkend maakt is dat er duizenden militairen zijn gemaakt  in verschillende posities met andere wapens. Geen soldaat is hetzelfde. De beelden zijn gevonden in 1974 tijdens het graven van een put.  De beelden waren door de hoeveelheid zand, die er na vele jaren was opgekomen, in elkaar gedrukt. Het werd een legpuzzel van duizenden stukjes. Archeologen zijn vanaf 1974 bezig met het tot leven wekken van de soldaten van het terracotta leger. Bijzonder was dat je de beelden van dichtbij kon zien, tentoongesteld achter een glazen wand. Hoe gedetailleerd de beelden zijn en hoe bijzonder het is om zulke levensgrote beelden te maken in dat tijdperk is onbeschrijfelijk. Het WOW effect ontstond vooral in hal 1 (6000 soldaten en paarden) , want in hal 2 (1300 soldaten en paarden) en 3 (72 soldaten en paarden)  stonden in verhouding maar weinig  beelden.  Totaal telt het leger 7500 manschappen. In hal 1 staan de soldaten in rijen opgesteld, duizenden langs elkaar. Achter in de hal liggen er nog duizend die opgegraven willen worden. Archeologen hebben  nog jaren werk, maar hoe indrukwekkend is het als het leger compleet is. 7500 manschappen naast elkaar in rijen opgesteld. Dan pas heb je echt het WOW effect.

Er is nog iets wat wij te vermelden waard vinden.

Dit is iets wat we nu al de hele reis door China meemaken en ons over verbazen!
China is erg relaxt om doorheen te reizen. De prijzen van de basis behoeftes staan vast, ze zitten niet continu naar je te schreeuwen om iets te verkopen en ze kijken je tenminste niet heel lomp na. Maar  die lieve kleine Chineesjes hebben ook een andere kant. Op het moment dat er een wachtrij is dan proberen ze ongeveer letterlijk door je heen te kruipen, dan telt vrouwen en kinderen eerst, niet meer. Ook als ze wat met een groep aan het bezichtigen zijn dan rennen ze letterlijk alle kanten op en zien ze niets of niemand meer. Maar dan nu onze grootste verbazing!!
Mocht je ooit in een restaurant zitten en je buurman smakt een beetje of hij praat met een volle mond en je kan daar niet tegen dan moet je zeker niet naar China gaan. Als je hier in een restaurant zit dan val je van de ene in de andere verbazing. We gaan nu proberen te omschrijven hoe dat er hier aan toe gaat en laat je vooral visueel meeslepen. Je zit rustig te eten en er komen 2 Chinese mannen een tafel naast je zitten.  Als ze ongeveer 20 seconde binnen zijn steken ze een sigaret op en tijdens het roken gaat de as op de grond. Als de sigaret op is gooien ze hem brandend op de grond zonder hem uit te maken zodat die nog even lekker na rookt. Als jij net van het lekkere kippetje voor je wil gaan genieten dan hoor je ineens een gerochel langs je en verbaasd kijk je die kant op en juist op dat moment legt je buurman een mooie groene rochel naast je op de grond. Op het moment als ze gaan eten dan proberen ze zoveel mogelijk eten in één keer in hun mond te stoppen en voordat ze dat doorgeslikt hebben gaat het volgende er al weer achteraan. Praten met een volle mond is meer regel als uitzonderling en als het goed smaakt dan laten ze dat zeer zeker blijken door een mooie beschaafde harde boer te laten. Al met al zijn het dus de “manieren” die overheersen tijdens het eten bij de Chinezen!