(S)Cambodia.

Vanuit HCMC hadden we voor het eerst na lange tijd weer eens een bus met als bestemming (S)Cambodia. We gingen in een bus die we 6 weken lang gehaat hadden! Die grote gekleurde toeterende bus die ons steeds van de weg duwde. We moesten er wel weer even aan wennen hoor..
De eerste bestemming was Phnom Penh, een mooie stad met veel tempels en mooie gebouwen, helaas was het ook een stad waar veel armoede heerst en verschil tussen arm en rijk voelbaar is. Blijkbaar was de staf van ons hotel ook arm want de dag dat wij zijn aangekomen zijn we beroofd van Sabine haar telefoon in onze eigen hotelkamer. (helaas pas het begin van veel ellende) Nee, de staf had er niks mee te maken. Yeah right volgens ons waren zij de enigste met toegang tot de sleutel van onze kamer. Uiteindelijk een politierapport laten op maken door de toeristenpolitie maar ook dit ging anders dan we hadden verwacht. We moesten 30$ betalen voor dit rapport, veel geld en het belande ook nog in zijn eigen zak! Toen we vroegen naar een bonnetje, kon dat niet gemaakt worden. Hoezo oplichterij!!!!!  CAMBODIA werd (S)CAMBODIA! Na dit alles kwamen we er ook achter dat Michael zijn lievelings pet was vergeten bij het uitstappen van de bus naar Phnom Penh. Mooie eerste dag en helaas blijft dit pech ons volgend door heel (S)Cambodia lang.

Vanuit Phnom Penh hadden we een scooter gehuurd en we kwamen er al snel achter dat we blij waren dat we niet met “onze” Brian en Sam door Cambodja zijn gaan rijden. De wegen zijn hier nog slechter dan in Vietnam. Op de planning stond de killing fields van Choeng Ek . Voordat we bij de killing fields aankwamen hadden wij nooit gehoord van deze gruwelijkheden die in dit land hadden plaatsgevonden.  Hieronder een kleine opsomming hier van.

Het verhaal van de killing fields van Choeng Ek:
Tussen 1975-1979 was de Khmer Rouge (het rode leger) aan de macht onder het regime van Pol Pot.  De khmer rouge moorden zijn eigen volk uit, totaal zijn er ongeveer 3 van de toen 8 miljoen Cambodjanen vermoord. 17000 mannen, vrouwen, kinderen en baby’s zijn op transport gezet naar Choeng Ek. Hier werden ze vermoord en het moorden verliep op een gruwelijke manier. Omdat kogels te duur waren werden ze met landbouw gereedschap gemarteld en doodgeslagen. Baby’s werden voor de ogen van de moeder letterlijk tegen een boom dood geslagen. De overblijfselen van de doden zijn in massagraven gegooid. Totaal zijn er 129 massagraven ontdekt, 43 zijn er onaangeraakt. Als je op het terrein rond loopt kom je kledingstukken en botten tegen, die door de regenval naar de oppervlakte zijn gekomen. In het midden van het terrein is een stupa met glas gemaakt en hierin zijn 8000 schedels zichtbaar  opgeborgen, gerankt schikt op leeftijd.

Zoals je kunt begrijpen verlieten wij met kippenvel deze plek op weg naar de gevangenis waar de meeste van de getransporteerde van Choeng Ek verbleven. In 1975 werd een middelbare school omgetoverd tot gevangenis door Pol Pot.  De gevangeis kreeg de naam Security Prison 21 oftewel de S-21. In deze gevangenis werden duizenden mensen gemarteld. Als je in de gevangenis loopt zie je in elk klaslokaal een martelbed staan, soms met foto’s van hoe de gevangene er op lag. Ook is er te zien wat voor soort martelwerktuigen ze gebruikte.  Van elke gevangene is een foto gemaakt, soms voor en soms na een marteling. Gruwelijke beelden!! Maar 7 mensen hebben deze gruwelijkheden overleefd. Pfff….

Na deze indrukwekkende dag ging onze reis verder door (S)Cambodia.

Vanuit Phnom Penh gingen we naar Kampot. Kampot was een dorp in een oase van rust. Onze “hotel” lag aan de rivier. We hadden ons eigen rietenhutje. Primitief maar volop genieten.

We hadden ook hier weer een dag een scooter gehuurd om de omgeving te zien. Hier was vooral het authentieke cambodja te zien.  Helaas bleef onze donkere wolk ons achtervolgen, want we werden op onze scooter aangereden. Michael werd op zijn pols geraakt, wat blauwe plekjes verder niks. Later kwamen we erachter dat op dat moment zijn horloge eraf is geschoten. BYE BYE horloge. Vanuit Kampot hebben we de bus gepakt richting Sihanoukville. En daar was natuurlijk ons “geluk” weer want ons “hotel” was vergeten onze bus te boeken. Met enige vertraging kwamen we  aan in het Lloret de Mar van (S)Cambodja. Ook hier hadden we weer een bungalow tot onze beschikking en de eerste nacht was het bij onze buren meteen raak. Om 4 S’ nachts kwam het stel zat en ruziënd thuis omdat de meid een Cambodjaanse had geslagen waardoor de jongen weer met een honkbalknuppel was geraakt. De ruzie ging zo ver dat ze elkaar buiten gesloten hebben, Backpacks leeg gegooid zijn, elkaar letterlijk voor alles hebben uitgemaakt en wij vermoede dat ze elkaar ook nog wat tikken verkocht hebben. Voor even was het wel grappig maar na een uur of 2 waren we er wel klaar mee maar naar vraag of ze wilde kappen wilde ze niet luisteren. Gelukkig hadden ze er na 3 uur genoeg van en kwam de rust terug. Wij betwijfelen of ze na deze reis nog vriendje en vriendinnetje zullen zijn.

Het plan in Sihanoukville was om te gaan duiken maar zoals het al steeds mis gaat, ging het ook hier niet goed.  Sabine had nog steeds last van een blok in haar oor. (kon niet klaren) Na een dokter bezocht te hebben om het zekere weten kwam helaas het bericht NEE je mag niet duiken. Sam en Brian hadden ons verteld over het eiland Koh Rong Samloem. Dit is eiland met, we zullen maar zeggen “1 straat”. 25 huisjes langs het strand met alleen het strand als weg. Een PARADIJS zonder toerisme! Op dit eiland zijn we 2 nachten gebleven maar hier de volgende keer meer over.

Er zijn trouwens 2 dingen die we wel het vermelden waard vinden.

Als eerste, de munteenheid in Cambodja is de riel. Het grappige maar ook het rare is dat ze dat gebruiken als “muntgeld” want ze betalen eigenlijk voornamelijk met de US dollars. Het gebeurt dan ook vaak dat je in 1 betaling met 2 verschillende munteenheden betaald. Alles boven de 1 dollar met dollar en daaronder met de riel. Uit de ATM kun je ook alleen Dollars krijgen. Kortom je hebt als land je eigen munteenheid maar je gebruik voornamelijk die van een ander land?!

Als 2^de, Als je als vrouw mee wilt doen aan de mode trend in Cambodja dan kun je gewoon rondlopen in je pyjama. En niet zomaar een pyjama nee een heuze Hello kitty of met Pinguïns, hondjes of katjes erop. Zie je het al voor je in Nederland dat de buurvrouw naar de supermarkt gaat in der pyjama?