Wereldreis Michael en Sabine

We vertrokken weer uit Xi’an naar onze volgende bestemming Chengdu. Weer een lange nacht in de trein maar liefst 14 uur. Gelukkig hadden we nu wel een slaapplek weten te bemachtigen. Heerlijk knus met 6 man in een klein hokje. Na ff een filmpje te hebben gekeken zijn we maar snel gaan slapen. Michael sliep zoals gewoonlijk weer snel en hoorde niks maar Sabine had ondanks de oordopjes veel last van een snurkende bovenbuurman…  Om 12.00 kwamen we aan en toen toch maar weer even bijslapen in ons hostel (slapen na een treinrit is een vast ritueel van ons geworden:) )

Donderdag morgen hebben we fietsen geregeld bij ons hostel en zijn we de stad lekker op zo’n Hollands gaan bezichtigen. Dit blijft altijd een leuke en goeie manier om veel van de stad te zien. Het meest rare wat we die dag gezien hebben is de lokale vismarkt. Ondanks dat we dit al vaker hebben gezien blijft het toch bizar! Overal staan aquariums en die zijn letterlijk tot de nok toe gevuld. De vissen, krabben, slangen, kikkers, mini schildpadden en garnalen konden echt niet meer bewegen. Wij zijn daar echt veel verschillende dieren tegen gekomen maar twee zijn ons echt bijgebleven. We zagen er een afgehakte staart van een alligator liggen en een schildpad van zeker 70 cm groot! Toen we die zagen wilde we hem bijna kopen om hem vervolgens ergens in zee uit te zetten. Wij betalen er geld voor aan een dierentuin om ze zo groot te mogen zien en hier kun je ze kopen voor op je BBQ.  Zo ver van huis is het toch altijd weer een andere wereld. Toen we terug kwamen in ons hostel kregen we helaas minder nieuws. Eigenlijk wisten we het al maar nu was het definitief. We kunnen niet naar Tibet… %@&^@#^$  China heeft Tibet weer eens afgesloten i.v.m. allemaal vage redenen. Wat een KUT chinezen zijn het ook! Sorry maar we wilde hier zo graag heen… We waren naar Chengdu gegaan voor twee dingen. Vanuit hier konden we naar Tibet en hier zit een groot breeding and research center voor pandaberen en daar gaan we morgen heen.

Om 7.00 staan we naast ons bed om naar de panda’s gebracht te worden. Je moet er vroeg zijn want ze zijn eigenlijk alleen actief als ze eten want de rest van de dag doen ze eigenlijk niks anders dan slapen. Om 9.30 komen we aan bij de eerste panda’s in het park en als je ze ziet snap je ook gelijk waarom ze bijna uitgestorven zijn! Ze zijn echt LUI! Ze zitten, hangen en liggen een beetje tijdens het eten en een stukje bamboe pakken is al bijna teveel werk maar toch zijn het ongelofelijk mooie beesten om te zien! In je achterhoofd, zit ook de gedachten dat je ze hierna nooit meer zal zien. Na dit gezien te hebben bracht onze chauffeur ons door het hele park en tijdens het lopen liepen er gewoon een paar rode pandaberen op het pad. (kleinere beren) wel gaaf om zo dichtbij te zijn. Aan het einde van de ronde kwam er een echt ahhh moment. Daar lagen er dan twee. Twee hele kleine panda’s in een couveuse. Wat waren die schattig zeg en nog zo klein! Ze verzorgen daar de panda’s erg goed. Het park is ontstaan om de panda niet te laten uitsterven en dat maakt het nog extra mooi allemaal.

Zaterdag was voor ons weer einde Chengdu. Tibet ging niet door en China is een stuk duurder als verwacht. We kunnen nog net binnen ons budget blijven maar het houdt zeker niet over. Hierdoor hebben we besloten om verder naar beneden te reizen en de grens over naar Laos. Omdat China zo verschrikkelijk groot is hadden we dit keer een dag en nachttrein. We moesten maar liefst bijna 19 uur met de trein. Wonder boven wonder was dit de beste en gemakkelijkste treinreis tot nu toe. We hadden weer twee bedjes kunnen regelen en omdat we nu overdag reden konden we ook een hele andere kant van China bekijken. Wij hebben vooral veel grote steden gezien en nu hadden we de kans om ook de binnenlanden is goed te bekijken vanuit de trein! En die zijn toch wel erg mooi hoor! Wij hebben verder de tijd een beetje gedood met kaarten, babbelen en series/films kijken. Rond een uur of 12 zijn we gaan slapen en om 8 uur waren we er dan ook al weer.

We zijn in Kunming aangekomen en we zouden hier eigenlijk 3 nachten blijven maar dit hebben we verlengt met 1 nacht. De reden hiervoor is dat Sabine vlak voordat we gingen haar HBO diploma heeft gehaald en omdat we op reis zijn kan ze helaas niet de 26^ste bij de uitreiking hiervan zijn. Nu heeft Annemiek (medestudent) geregeld dat er een Skype verbinding gemaakt gaat worden zodat ze er toch bij kan zijn! Nu maar hopen dat het internet  een beetje meewerkt!  Het voordeel is dat de uitreiking in ons tijd plaats vind om 03.00 s’nachts.

In Kunming is niet extreem veel te doen dus we bekijken de stad ook op ons gemak. We hebben weer fietsen gehuurd en we zijn tegen een terugkerend probleem gestuit. Genaamd avond eten.. Westers eten is er zeker te krijgen en dit eten we (noodgedwongen) regelmatig. Aangezien we in China zijn vinden we ook dat we lokaal eten moeten eten maar door de taalbarrière en het te vreemde eten hier valt dat niet echt mee. Met als klapstuk een maaltijd in Kunming. We hadden tegen elkaar gezegd we gaan het nog 1 keer proberen en als het nu niet goed dan houdt het op met het Chinese eten. Dus vol goeie moed zijn we een redelijk ogend restaurant ingestapt en toen we eenmaal zaten kregen we al snel in de gaten dat ze niet vaak blanke in de zaak kregen. Voordat we het in de gaten hadden stond ongeveer al het personeel bij ons tafeltje te staren en dit is pas het begin. Eenmaal de menukaart begon het feest pas echt. Allemaal heel leuk maar geen idee wat alles was en niemand sprak ook maar 1 woord Engels. Met als gevolg dat we geluiden van dieren aan het maken waren en dat zij aangaven of dat juist was. Uiteindelijk hadden we kip en koe besteld als we het mochten geloven.  Het eerste bord werd op tafel gezet en we dachten beide daar gaan we weer. Wat we zagen was voornamelijk stukjes pepers en te ver doorgebakken vlees. Eerst voorzichtig proberen en bij de eerste 2 stukjes verbrande je bijna je mond omdat het zo pittig was later werd het iets beter maar niet lekker genoeg om het op te eten. Wij hadden dus onze hoop gevestigd op onze kip. Ze kwamen een pan brengen met een vlammetje er nog onder en op het eerste gezicht waren we erg gelukkig met wat we zagen TOT… we het iets beter gingen bekijken. Het was inderdaad kip maar dan wel de voeten/poten van een kip. Daar ging onze hoop op voedsel… Michael heeft nog geprobeerd om het te eten maar het is alleen huid en bot en als we jullie vertellen dat je ook echt ziet dat het een pootje is, dat werkt ook niet echt mee.. We zijn dus zonder echt iets te eten gaan afrekenen om vervolgens heerlijk een pizza te eten in ons hostel. Dit was het dan! Geen Chinees eten meer voor ons…

Woensdag  zijn we gaan wandelen in de bergen. Voordat we dat konden hebben we eerst ruim een uur in een lokale bus gezeten maar dit is in China eigenlijk nooit vervelend. Eenmaal aangekomen begonnen we met wandelen want we dachten dat we al vlakbij waren. Maar het bleek nog 2,5 uur wandelen te zijn naar de bergen dus we hebben maar snel een mini busje geregeld. Eenmaal in de bergen kon je erg mooi over het meer en de stad Kunming kijken. We hebben zo’n 2,5 uur gewandeld al met al was het heerlijk om te doen. Toen we terug waren in Kunming zijn we langs de Walmart (soort Makro) gegaan om wat eten te halen voor onze busreis van 10 uur morgen. Ze hadden daar ook een grote snoepafdeling waar je het snoep kon scheppen net zoals bij de Jamin. Omdat veel snoepjes onbekend voor ons waren, hadden we een aantal “bekenden” snoepjes uitgekozen. We hadden 6 verschillende soorten en ongeveer van ieder snoepje 4 a 5 stuks en soms minder. Wij naar de weegafdeling, daar aangekomen begonnen de dames te lachen. Opeens wordt ons “lege” bakje snoep meegenomen door een medewerker en die begint van de ons uitgekozen snoepjes  opeens meer van te pakken. Wat bleek nu, je moest een bepaald gewicht hebben en dat waren wij met onze 4 a 5 snoepjes nooit aangekomen.  Uiteindelijk konden we met ons gevulde zakjes snoep  op zoek naar ons ontbijt en lunch. De avond kon niet meer kapot nadat wij brood (jazeker echt normaal Nederlands brood) en smeerkaas hadden gevonden. Ons ontbijt/lunch kan morgen niet meer kapot.

Nu we dit hebben geplaatst gaan we wachten tot de diploma uitreiking is. Het gaat dus een latertje worden door de 6 uur tijdverschil met Nederland! Duim mee dat het internet straks beter werkt dan nu….

Xian, de stad van het terracotta leger en rellen…..

Vanuit Beijing hebben  we de nachttrein richting Xian genomen. Helaas waren alle bedden vol geboekt dus waren we opgezadeld met een plaats in het zitgedeelte. Eenmaal aangekomen bij ons treinstel hadden we al snel onze stoelen gevonden. We zaten met zijn drieeen naast elkaar en dan tegenover je nog drie stoelen. Tegenover ons was er een Chinese stoelendans aan de gang, want blijkbaar hadden de chinezen meer moeten om de juiste stoel te vinden. Nadat iedereen zijn plek had gevonden, konden we is goed bekijken wat er nu vooral tegenover ons was gaan zitten. Tegenover Michael was een chinees gaan zitten, die we het koosnaampje: “PO” hebben gegeven. Doe een mongool na en zeg dan “PO”.  Dat was wel typerend voor onze PO. Want normaal was hij zeker niet…. PO was namelijk een ontzettend vieze, stinkende, smakkende, neus peuterende, snurkende en kwijlende chinees. Maar de kers op de taart was toch wel zijn puist op zijn neus. Zo groot als een olijf, die ieder moment kon gaan knappen. Hou dit beeld vast en zet hem ongeveer 13 uur lang voor je neus. Nu kun je een beetje inleven wat wij 13 uur lang hebben mogen aanschouwen. Gelukkig was naast PO de treinrit prima en vlogen de 10 uur voorbij, want we hadden ook nog een klein feestje omdat Sabine 25 jaar was geworden. Michael heeft zelfs op zijn chinees lang zal ze leven gezongen J. Helaas waren de laatste drie uur killend  want we konden beide onze draai niet meer vinden en onze billen begonnen echt pijn te doen. Uiteindelijk na 13 uur en geen slaap kwamen we aan in Xian. Daar een tuktuk gepakt om richting ons hostel te gaan, onderweg naar ons hostel kwamen we een parade tegen met allemaal schreeuwende mensen en Chinese vlaggen. Later bleek dit een protestmars/betoog te zijn voor de ruzie tussen Japan en China.

Op zondag wilde we de stad Xian gaan bezoeken. De stad heeft namelijk meerdere tempels en gebouwen. Na een korte wandeling bleek de eerste tempel gesloten, in de verte hoorde we geschreeuw en zagen we een menigte staan. We waren beste nieuwsgierig wat er gaande was, dus gingen we even kijken. Veel schreeuwende chinezen met vlaggetjes. Wat ons wel op viel was dat de ramen van het hotel waar ze voor stonden kapot waren en dat de winkels erom heen vernield en leeg waren geroofd .Op een gegeven moment werd het geschreeuw luidruchtiger en voelde Sabine zich niet meer veilig. Uiteindelijk zijn we naar de andere kant van de weg gegaan, maar onze aandacht bleef gericht op het hotel. Mede vanwege de hoeveelheid chinezen en het geschreeuw. Opeens uit het niets kwamen er wel honderd ME uit het hotel gerend.  Nog geen 2 min ervoor hadden wij daar nog gestaan. Het bleek een waar kat en muis spel te zijn tussen de ME en de relschoppers.  Op een gegeven moment verspreide de onrust onze kant op en zijn we snel vertrokken. De rest van de dag hebben we rondgelopen in de moslimwijk, waar het gelukkig rustig was. Toen we terug wilde naar ons hostel bleek de chaos groter dan we zelf hadden bedacht. Namelijk vele wegen waren afgesloten door de politie, militairen en ME. Niemand mocht meer oversteken of in de buurt komen van de afgesloten wegen. En wat bleek wij moesten zo’n weg over om bij ons hostel te komen. Na 2 uur rond zoeken en wandelen (wij kunnen nu echt mee doen met de Nijmeegse vierdaagse) hadden we eindelijk ons hostel gevonden en konden we het grote nieuws door vertellen aan medereizigers. Want een verhaal was het zeker en de foto’s bewijzen het.

Het bizarre van het verhaal is, dat de ruzie en de rellen ontstaan zijn i.vm een stel onbewoonbare eilanden. De rest van ons verblijf in Xian is het onrustig gebleven waardoor alle bezienswaardigheden gesloten waren. Gelukkig hebben we wel het terracotta leger kunnen aanschouwen, dit mede omdat dit op enige afstand ligt van Xian.

Op maandag draait de dag om het terracotta leger, hiervoor zijn we naar Xian afgereisd.  Omdat we toch redelijk budget reizigers zijn geworden, konden we er gelukkig komen met de lokale bus. Na een uur hobbelen werden we op een plaats gedumpt waarna we konden lopen richting het ticket bureau. Een ticket koste:150 yen (19 euro) maar wij hebben maar 75 yen (8,50 euro) betaald. We hebben beide studentenkorting gekregen, Michael met de studentenkaart van een vriend van hem. Toch mooi geld bespaard. Na een korte wandeling kwamen we aan bij het complex van de ligplaats van het terracotta leger. We hadden in ons heilige boek (de Lonely) gelezen dat je moest beginnen bij complex 3 daarna 2 en als slotstuk 1. Na wat zoekwerk konden we  complex 3 niet vinden en zijn we gestart bij 2. Een gigantisch grote hal vol met heuvels met zand, hier en daar een stel opgravingen waarin terracotta beelden staan opgesteld (militairen, paarden, brokstukken). Wat het nou zo indrukwekkend maakt is dat er duizenden militairen zijn gemaakt  in verschillende posities met andere wapens. Geen soldaat is hetzelfde. De beelden zijn gevonden in 1974 tijdens het graven van een put.  De beelden waren door de hoeveelheid zand, die er na vele jaren was opgekomen, in elkaar gedrukt. Het werd een legpuzzel van duizenden stukjes. Archeologen zijn vanaf 1974 bezig met het tot leven wekken van de soldaten van het terracotta leger. Bijzonder was dat je de beelden van dichtbij kon zien, tentoongesteld achter een glazen wand. Hoe gedetailleerd de beelden zijn en hoe bijzonder het is om zulke levensgrote beelden te maken in dat tijdperk is onbeschrijfelijk. Het WOW effect ontstond vooral in hal 1 (6000 soldaten en paarden) , want in hal 2 (1300 soldaten en paarden) en 3 (72 soldaten en paarden)  stonden in verhouding maar weinig  beelden.  Totaal telt het leger 7500 manschappen. In hal 1 staan de soldaten in rijen opgesteld, duizenden langs elkaar. Achter in de hal liggen er nog duizend die opgegraven willen worden. Archeologen hebben  nog jaren werk, maar hoe indrukwekkend is het als het leger compleet is. 7500 manschappen naast elkaar in rijen opgesteld. Dan pas heb je echt het WOW effect.

Er is nog iets wat wij te vermelden waard vinden.

Dit is iets wat we nu al de hele reis door China meemaken en ons over verbazen!
China is erg relaxt om doorheen te reizen. De prijzen van de basis behoeftes staan vast, ze zitten niet continu naar je te schreeuwen om iets te verkopen en ze kijken je tenminste niet heel lomp na. Maar  die lieve kleine Chineesjes hebben ook een andere kant. Op het moment dat er een wachtrij is dan proberen ze ongeveer letterlijk door je heen te kruipen, dan telt vrouwen en kinderen eerst, niet meer. Ook als ze wat met een groep aan het bezichtigen zijn dan rennen ze letterlijk alle kanten op en zien ze niets of niemand meer. Maar dan nu onze grootste verbazing!!
Mocht je ooit in een restaurant zitten en je buurman smakt een beetje of hij praat met een volle mond en je kan daar niet tegen dan moet je zeker niet naar China gaan. Als je hier in een restaurant zit dan val je van de ene in de andere verbazing. We gaan nu proberen te omschrijven hoe dat er hier aan toe gaat en laat je vooral visueel meeslepen. Je zit rustig te eten en er komen 2 Chinese mannen een tafel naast je zitten.  Als ze ongeveer 20 seconde binnen zijn steken ze een sigaret op en tijdens het roken gaat de as op de grond. Als de sigaret op is gooien ze hem brandend op de grond zonder hem uit te maken zodat die nog even lekker na rookt. Als jij net van het lekkere kippetje voor je wil gaan genieten dan hoor je ineens een gerochel langs je en verbaasd kijk je die kant op en juist op dat moment legt je buurman een mooie groene rochel naast je op de grond. Op het moment als ze gaan eten dan proberen ze zoveel mogelijk eten in één keer in hun mond te stoppen en voordat ze dat doorgeslikt hebben gaat het volgende er al weer achteraan. Praten met een volle mond is meer regel als uitzonderling en als het goed smaakt dan laten ze dat zeer zeker blijken door een mooie beschaafde harde boer te laten. Al met al zijn het dus de “manieren” die overheersen tijdens het eten bij de Chinezen!

Weetjes over China:

• Wist je dat, de Chinese muur de langste muur van de wereld is en daardoor behoord tot de zeven wereldwonderen.  De muur is 6000 km lang.
• Er wonen 1,3 miljard chinezen en dat is 20% van de wereldbevolking.
• Wist je dat, Beijing net zo groot is als België
• Wist je dat, Chinezen net wandelende vuilnisbakken zijn. Ze eten letterlijk alles wat je maar kunt bedenken. Van eenden koppen tot aan zeesterren. Je moet het zo zien waar wij heel hard IEEHH bij roepen denken de chinezen LEKKER!
• Wist je dat, chinezen als de beste kunnen squaten (hurken) omdat namelijk de wc , gaten in de grond zijn waar je gehurkt boven moet hangen. Sabine is nog steeds aan het oefenen zonder om te vallen.
• Wist je dat, er 39 miljoen meer mannen dan vrouwen zijn in China.
• Wist je dat, er nauwelijks Engels wordt gesproken onder de chinezen, dus dat je de helft van de tijd als een gek staat te gebaren.
• Wist je dat, China gemiddeld 274 protesten per dag heeft. Wij hebben dit mee mogen maken in Xian.
• Wist je dat, dat in China Facebook en Youtube zijn geblokkeerd.
• Wist je dat, dat je voor 1 Yuan/ 12,5 cent de hele stad door kunt reizen met de bus.
• Wist je dat, dat chinezen de hele dag noedels en rijst lopen te eten.
• Wist je dat,  veel chinezen een elektrische motorfiets hebben, ook wel bekend als E-bike. Geluidloos gaan deze motorfietsen door de straten. (Erg raar als er 25 brommers langs komen en je hoort ze niet!)
• Wist je dat, chinezen koppels maar 1 kind mogen hebben. Als ze een tweede of derde kind willen wordt dat zwaar beboet.

Chinees voor beginners:

Hallo: Ni hao
Tot ziens: Zai Jian
Bedankt: Xie Xie
Graag gedaan: Bu Xie
Ik hou van je: Wo ai ni
Ik ook van jouw: Wo je ai ni
Welterusten: Wan’an
Goede reis: Yi lu ping’an
Veel geluk: Zhu ni zou yun

Michael zijn favoriet:
Ik wil met je naar bed: wo xiang gen ni shangchuang

Sabine haar favoriet:
Wat is het wachtwoord om internetverbinding te krijgen?:
Wangluo lianjiede mima shi shenme?

Leren jullie tenminste ook nog wat van ons! 🙂