Wereldreis Michael en Sabine

Daar zijn we dan weer vanuit een heerlijke volle zit-nachttrein van Beijing naar Xi’an met onze grote vriendelijk “mongool” Po maar daar komen we in ons volgende bericht op terug. Eerst gaan we het hebben over onze “top” vlucht vanuit Londen en onze belevenissen van Beijing.

Om 17.00 was het zover, ons vliegtuig vertrok en wij gingen Europa voor minimaal 11 maanden verlaten. Het blijft toch een raar en onwerkelijk idee voor beide. Onze vlucht was met British airways maar dat viel helaas erg tegen! We hadden een oud en een niet erg ruim vliegtuig. Wij zijn beide niet de grootste maar zelfs voor ons was het krapjes.. Het audio/film systeem werkte helaas ook niet altijd zoals het hoorde. Met als resultaat dat we 10 uur later aankwamen met weinig nachtrust, hierdoor waren we redelijk brak. De daagjes daarna hadden we daar nog last van. Gelukkig waren onze backpacks wel goed aangekomen en konden we opzoek naar vervoer om bij ons hostel te komen. Daar lag ook gelijk de eerste uitdaging want we moesten vragen welke bus we moesten hebben? Helaas spreken er in China niet veel mensen engels. Na wat handen en voeten werk kwamen we eindelijk iemand tegen die engels kon en toen wisten we welke lokale bus we moesten pakken. Na zo’n 30 minuten rijden waren we bij onze halte, toen snel een taxi ingestapt voor de laatste 3 km en eenmaal bij ons hostel hebben we snel ingecheckt om ff lekker bij te slapen. In de avond heben we alleen wat gegeten, dit was vrij lastig vanwege het eten met stokjes. Probeer rijst maar is te eten met stokjes, rijstkorrel per keer.

De volgende dag wilde we vroeg op staan maar we waren zo moe nog dat het uiteindelijk 12 uur is geworden. We hebben toen de metro gepakt naar het grootste plein van de wereld en geloof ons, hij was ook echt groot! Aan het einde van het plein zagen we veel chinesen voor een grote Chinese vlag zitten. Het bleek om het neerstrijken van de vlag te gaan en aangezien er zoveel mensen waren moest het wel bijzonder zijn. Helaas bleek de waarheid minder mooi, na 1,5 uur wachten kwamen er een stuk of 20 militairen aan lopen en alle chinesen werden gek. Ze begonnen te dringen en chinesen zouden chinesen niet zijn als ze geen 1000 foto’s maakte. De vlag was snel beneden en voor we het wisten was het weer klaar.

De volgende morgen kregen we het voor elkaar om maar liefst om 11 uur het bed uit te gaan. We bleven maar moe (jetlag). Vandaag stond de verboden stad op de planning en dat bleek de moeite waard. Dit is een oude stad in die helemaal ommuurd is. Hier kun je wel wat uren spenderen helaas wel met erg veel andere toeristen. Iets verder op had je boven op een berg een uitkijk post en vanuit daar had je erg mooi uitzicht over de verboden stad en de stad Beijing. In de avond wilde we peking eend eten want dat schijnt je van het te zijn. Wij dus opzoek naar een restaurant waar ze die hadden maar voordat we die vonden kwamen we eerst langs een markt waar ze ongeveer alles braden of kookte wat je juist niet wilt hebben. Van zeesterren en zeepaardjes tot salamanders en schorpioenen.  Wij hebben het maar gehouden bij lamsvlees op een stokje, wat overigens erg lekker was (als we moeten geloven dat het lam was). De peking eend hadden we ook gevonden maar dat valt in onze en vooral michael’s ogen erg tegen. Duur en smaakloos een echte afraden dus! En toen zat de dag er al weer op. Niet heel erg want morgen gaan we naar de Chinese muur!! Straks kunnen weer een wereldwonder afvinken!

De wekker ging om 6.50 en dit keer moesten we echt op. Wij doen namelijk niks georganiseerd dus we gingen met lokaal vervoer. Eerst met de metro naar het station en vervolgens met de bus naar een stad vlak bij de muur. In de bus waren we de enige toeristen en na zo’n 45 minuten begon iemand van de bus te zeggen dat we eruit moesten voor de muur maar dat geloofde we niet. We hebben 3x gezegd dat we er niet uithoefde maar omdat hij zo volhardend was begonnen we te twijfelen. Uiteindelijk zijn we toch uitgstapt en op het moment dat we uitstapte hadden we al spijt. Er stonden gelijk 10 man die ons voor te veel geld de taxi in wilde lullen om ons weg te brengen maar daar hadden we geen zin in dus met pijn en moeite van ze afgekomen en 2 straten verder hebben we een normale taxi gepakt om ons het laatste stuk weg te brengen. Eenmaal bij de muur begon een klim van 500 meter over trappen om uiteindelijk bij de muur uit te komen. Toen we boven waren kwam de beloning. Wat is die muur ongelovelijk mooi!!!! Over al die bergen een KILOMETERS lange muur. Wow!!! We zijn uren op de muur geweest en hebben kilometers gelopen en genoten. Na elke heuvel/toren kwam er weer een mooi nieuw uitzicht. We zijn gelopen naar toren 16 en toen moesten we terug naar toren 4 want daar gingen we wat leuks doen. Wat we omhoog met de trappen moesten doen konden we naar beneden met een rodelbaan doen en dat blijft natuurlijk altijd leuk! Beneden konden we weer op zoek naar een taxi om ons op het busstation af te zetten maar helaas vroegen ze allemaal woekerprijzen en dat hebben we dus niet gedaan. Wij hadden maar bedacht dat we een stuk terug gingen lopen en dan hopen dat we met de duim omhoog een stuk verder konden komen. Na 15 min lopen en 0 geslaagde acties kwam er een brommer met een pickupbak langs en daarin mochten we mee. Geniaal! Helaas kon die ons niet ver brengen maar op dat moment kwam er een busje langs waar we tegen een redelijke vergoeding mee meekonden. 2.5 uur later waren we weer terug in ons hostel. Wat een top dag was dit!

De laatste dag in Beijing wilde we gaan fietsen maar helaas konden we er geen meer regelen. Zowel niet in ons hostel als in andere hostels. Daarom zijn we met de metro naar een groot park gegaan alleen bleek de metro iets verder weg te stoppen dan we dachten en hebben weer kilometers moeten lopen en dat doe je al snel in zo’n grote stad als dit. Echt heel lekker chinees eten hadden we nog niet gevonden tot deze avond. Op advies van een “lokale” Thaise zijn we naar een restaurant gegaan en wat hebben we daar lekker gegeten zeg. Hmm we krijgen weer honger bij het idee! Daarna moesten we nog gaan haasten want we moesten de nachttrein halen. Maar daar schrijven we de volgende keer wel over.

Mensen, bedankt voor al jullie berichtjes!

Sabine en Michael