Lange treinreizen en pandaberen.

We vertrokken weer uit Xi’an naar onze volgende bestemming Chengdu. Weer een lange nacht in de trein maar liefst 14 uur. Gelukkig hadden we nu wel een slaapplek weten te bemachtigen. Heerlijk knus met 6 man in een klein hokje. Na ff een filmpje te hebben gekeken zijn we maar snel gaan slapen. Michael sliep zoals gewoonlijk weer snel en hoorde niks maar Sabine had ondanks de oordopjes veel last van een snurkende bovenbuurman…  Om 12.00 kwamen we aan en toen toch maar weer even bijslapen in ons hostel (slapen na een treinrit is een vast ritueel van ons geworden:) )

Donderdag morgen hebben we fietsen geregeld bij ons hostel en zijn we de stad lekker op zo’n Hollands gaan bezichtigen. Dit blijft altijd een leuke en goeie manier om veel van de stad te zien. Het meest rare wat we die dag gezien hebben is de lokale vismarkt. Ondanks dat we dit al vaker hebben gezien blijft het toch bizar! Overal staan aquariums en die zijn letterlijk tot de nok toe gevuld. De vissen, krabben, slangen, kikkers, mini schildpadden en garnalen konden echt niet meer bewegen. Wij zijn daar echt veel verschillende dieren tegen gekomen maar twee zijn ons echt bijgebleven. We zagen er een afgehakte staart van een alligator liggen en een schildpad van zeker 70 cm groot! Toen we die zagen wilde we hem bijna kopen om hem vervolgens ergens in zee uit te zetten. Wij betalen er geld voor aan een dierentuin om ze zo groot te mogen zien en hier kun je ze kopen voor op je BBQ.  Zo ver van huis is het toch altijd weer een andere wereld. Toen we terug kwamen in ons hostel kregen we helaas minder nieuws. Eigenlijk wisten we het al maar nu was het definitief. We kunnen niet naar Tibet… %@&^@#^$  China heeft Tibet weer eens afgesloten i.v.m. allemaal vage redenen. Wat een KUT chinezen zijn het ook! Sorry maar we wilde hier zo graag heen… We waren naar Chengdu gegaan voor twee dingen. Vanuit hier konden we naar Tibet en hier zit een groot breeding and research center voor pandaberen en daar gaan we morgen heen.

Om 7.00 staan we naast ons bed om naar de panda’s gebracht te worden. Je moet er vroeg zijn want ze zijn eigenlijk alleen actief als ze eten want de rest van de dag doen ze eigenlijk niks anders dan slapen. Om 9.30 komen we aan bij de eerste panda’s in het park en als je ze ziet snap je ook gelijk waarom ze bijna uitgestorven zijn! Ze zijn echt LUI! Ze zitten, hangen en liggen een beetje tijdens het eten en een stukje bamboe pakken is al bijna teveel werk maar toch zijn het ongelofelijk mooie beesten om te zien! In je achterhoofd, zit ook de gedachten dat je ze hierna nooit meer zal zien. Na dit gezien te hebben bracht onze chauffeur ons door het hele park en tijdens het lopen liepen er gewoon een paar rode pandaberen op het pad. (kleinere beren) wel gaaf om zo dichtbij te zijn. Aan het einde van de ronde kwam er een echt ahhh moment. Daar lagen er dan twee. Twee hele kleine panda’s in een couveuse. Wat waren die schattig zeg en nog zo klein! Ze verzorgen daar de panda’s erg goed. Het park is ontstaan om de panda niet te laten uitsterven en dat maakt het nog extra mooi allemaal.

Zaterdag was voor ons weer einde Chengdu. Tibet ging niet door en China is een stuk duurder als verwacht. We kunnen nog net binnen ons budget blijven maar het houdt zeker niet over. Hierdoor hebben we besloten om verder naar beneden te reizen en de grens over naar Laos. Omdat China zo verschrikkelijk groot is hadden we dit keer een dag en nachttrein. We moesten maar liefst bijna 19 uur met de trein. Wonder boven wonder was dit de beste en gemakkelijkste treinreis tot nu toe. We hadden weer twee bedjes kunnen regelen en omdat we nu overdag reden konden we ook een hele andere kant van China bekijken. Wij hebben vooral veel grote steden gezien en nu hadden we de kans om ook de binnenlanden is goed te bekijken vanuit de trein! En die zijn toch wel erg mooi hoor! Wij hebben verder de tijd een beetje gedood met kaarten, babbelen en series/films kijken. Rond een uur of 12 zijn we gaan slapen en om 8 uur waren we er dan ook al weer.

We zijn in Kunming aangekomen en we zouden hier eigenlijk 3 nachten blijven maar dit hebben we verlengt met 1 nacht. De reden hiervoor is dat Sabine vlak voordat we gingen haar HBO diploma heeft gehaald en omdat we op reis zijn kan ze helaas niet de 26^ste bij de uitreiking hiervan zijn. Nu heeft Annemiek (medestudent) geregeld dat er een Skype verbinding gemaakt gaat worden zodat ze er toch bij kan zijn! Nu maar hopen dat het internet  een beetje meewerkt!  Het voordeel is dat de uitreiking in ons tijd plaats vind om 03.00 s’nachts.

In Kunming is niet extreem veel te doen dus we bekijken de stad ook op ons gemak. We hebben weer fietsen gehuurd en we zijn tegen een terugkerend probleem gestuit. Genaamd avond eten.. Westers eten is er zeker te krijgen en dit eten we (noodgedwongen) regelmatig. Aangezien we in China zijn vinden we ook dat we lokaal eten moeten eten maar door de taalbarrière en het te vreemde eten hier valt dat niet echt mee. Met als klapstuk een maaltijd in Kunming. We hadden tegen elkaar gezegd we gaan het nog 1 keer proberen en als het nu niet goed dan houdt het op met het Chinese eten. Dus vol goeie moed zijn we een redelijk ogend restaurant ingestapt en toen we eenmaal zaten kregen we al snel in de gaten dat ze niet vaak blanke in de zaak kregen. Voordat we het in de gaten hadden stond ongeveer al het personeel bij ons tafeltje te staren en dit is pas het begin. Eenmaal de menukaart begon het feest pas echt. Allemaal heel leuk maar geen idee wat alles was en niemand sprak ook maar 1 woord Engels. Met als gevolg dat we geluiden van dieren aan het maken waren en dat zij aangaven of dat juist was. Uiteindelijk hadden we kip en koe besteld als we het mochten geloven.  Het eerste bord werd op tafel gezet en we dachten beide daar gaan we weer. Wat we zagen was voornamelijk stukjes pepers en te ver doorgebakken vlees. Eerst voorzichtig proberen en bij de eerste 2 stukjes verbrande je bijna je mond omdat het zo pittig was later werd het iets beter maar niet lekker genoeg om het op te eten. Wij hadden dus onze hoop gevestigd op onze kip. Ze kwamen een pan brengen met een vlammetje er nog onder en op het eerste gezicht waren we erg gelukkig met wat we zagen TOT… we het iets beter gingen bekijken. Het was inderdaad kip maar dan wel de voeten/poten van een kip. Daar ging onze hoop op voedsel… Michael heeft nog geprobeerd om het te eten maar het is alleen huid en bot en als we jullie vertellen dat je ook echt ziet dat het een pootje is, dat werkt ook niet echt mee.. We zijn dus zonder echt iets te eten gaan afrekenen om vervolgens heerlijk een pizza te eten in ons hostel. Dit was het dan! Geen Chinees eten meer voor ons…

Woensdag  zijn we gaan wandelen in de bergen. Voordat we dat konden hebben we eerst ruim een uur in een lokale bus gezeten maar dit is in China eigenlijk nooit vervelend. Eenmaal aangekomen begonnen we met wandelen want we dachten dat we al vlakbij waren. Maar het bleek nog 2,5 uur wandelen te zijn naar de bergen dus we hebben maar snel een mini busje geregeld. Eenmaal in de bergen kon je erg mooi over het meer en de stad Kunming kijken. We hebben zo’n 2,5 uur gewandeld al met al was het heerlijk om te doen. Toen we terug waren in Kunming zijn we langs de Walmart (soort Makro) gegaan om wat eten te halen voor onze busreis van 10 uur morgen. Ze hadden daar ook een grote snoepafdeling waar je het snoep kon scheppen net zoals bij de Jamin. Omdat veel snoepjes onbekend voor ons waren, hadden we een aantal “bekenden” snoepjes uitgekozen. We hadden 6 verschillende soorten en ongeveer van ieder snoepje 4 a 5 stuks en soms minder. Wij naar de weegafdeling, daar aangekomen begonnen de dames te lachen. Opeens wordt ons “lege” bakje snoep meegenomen door een medewerker en die begint van de ons uitgekozen snoepjes  opeens meer van te pakken. Wat bleek nu, je moest een bepaald gewicht hebben en dat waren wij met onze 4 a 5 snoepjes nooit aangekomen.  Uiteindelijk konden we met ons gevulde zakjes snoep  op zoek naar ons ontbijt en lunch. De avond kon niet meer kapot nadat wij brood (jazeker echt normaal Nederlands brood) en smeerkaas hadden gevonden. Ons ontbijt/lunch kan morgen niet meer kapot.

Nu we dit hebben geplaatst gaan we wachten tot de diploma uitreiking is. Het gaat dus een latertje worden door de 6 uur tijdverschil met Nederland! Duim mee dat het internet straks beter werkt dan nu….